Perspektywy (Outlook)

102-15

102-15

E-P3

Czynniki, które mogą mieć wpływ na wyniki i działalność Grupy Kapitałowej Banku

Do najważniejszych czynników zewnętrznych, które w ocenie Banku mogą mieć wpływ na wyniki Grupy w kolejnych okresach należy zaliczyć:

Napaść Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 r. jest najważniejszym czynnikiem, który będzie kształtował sytuację ekonomiczną w kraju i na świecie. Obecnie nie jest możliwe oszacowanie wpływu wojny na Ukrainie na ceny i wzrost gospodarczy oraz zachowanie krajowych i zagranicznych rynków finansowych. Wpływ ten będzie zależeć od tego jak długo będzie trwać wojna, jakie będzie polityczne rozwiązanie konfliktu, jakie dodatkowe sankcje zostaną nałożone na Rosję oraz jaka będzie na nie odpowiedź Rosji. Można jednak spodziewać się, że wojna na Ukrainie osłabi tempo wzrostu gospodarczego oraz zwiększy inflację wobec scenariuszy zakładanych przed jej wybuchem. Należy również założyć wzrost wydatków państwa na obronność oraz pomoc humanitarną dla uchodźców z Ukrainy, a w konsekwencji wzrost deficytu sektora finansów publicznych. Niewiadomą pozostaje reakcja banku centralnego i polityka pieniężna w tym i przyszłym roku, która będzie zależna od kombinacji wzrostu gospodarczego, inflacji oraz kursu walutowego PLN.

Perspektywy dla gospodarki światowej poprawiły się, jednak trwające ożywienie będzie znacząco różnić się od tych które znamy. Prawdopodobnie pozostanie ono nierównomierne i będzie zależało od skuteczności programów szczepień i polityki zdrowia publicznego. W dalszym ciągu w niektórych krajach ożywienie następuje znacznie wolniej niż w innych. Ożywienie gospodarcze nie zostało przerwane nawet pomimo pojawienia się nowych wariantów wirusa COVID-19. Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) przewiduje, że gospodarka światowa wzrosła o 5,9% w 2021 r., a w bieżącym dynamika wzrostu PKB spowolni do 4,9%. Prognoza na 2021 r. została zrewidowana w dół o 0,1 p.p. w porównaniu do lipcowej projekcji. Zdaniem MFW korekta odzwierciedla obniżenie prognoz dla gospodarek rozwiniętych – częściowo z powodu zakłóceń w dostawach – oraz dla krajów rozwijających się o niskich dochodach, głównie z powodu pogorszenia dynamiki pandemii. Zostało to częściowo zrównoważone przez lepsze krótkoterminowe perspektywy dla eksportujących surowce gospodarek rozwijających się. Z kolei Komisja Europejska (dalej: KE) w swojej lutowej projekcji zrewidowała swoje prognozy w górę dla 2021 r. i obniżyła na lata 2023-20223. Według KE, PKB w strefie euro w 2021 r. wzrósł o 5,3% r/r, o 0,3 p.p. wyżej niż przewidywano w jesiennej prognozie. Według zimowej aktualizacji dynamika PKB w 2022 r. ma wynieść 4,0% wobec 4,5% poprzednio. W przypadku Polski podniesiono prognozę wzrostu PKB na bieżący rok. W 2022 r. dynamika prawdopodobnie wyniesie 5,5% (poprzednio 5,2% r/r), a w kolejnym roku przekroczyć ma 4,2% r/r. Podobny wzrost polskiej gospodarki szacuje OECD. W 2022 r. PKB wzrośnie o 5,0%, a w kolejnym spowolni do 3,4% r/r. Zarówno OECD jak i KE podkreślają, że poziom niepewności jest jednak nadal wysoki. Niedawny wzrost liczby zachorowań na COVID-19 w całej Europie przypomniał, że COVID-19 w dalszym ciągu stanowi poważny problem i że dalsze zwiększanie liczby szczepień – w UE i poza nią – ma kluczowe znaczenie dla trwałej poprawy sytuacji.

Oprócz sytuacji związanej z pandemią koronawirusa w bieżącym i przyszłym roku istotnym czynnikiem kształtującym tempo ożywienia na świecie będzie polityka banków centralnych. Pod koniec 2021 r. doszło do wyraźnej zmiany stanowisk w głównych bankach centralnych na świecie. Decydenci w Amerykańskiej Rezerwie Federalnej (Fed) zapowiedzieli rozpoczęcie cyklu podwyżek stóp procentowych. Oczekiwania rynku zakładają cztery podwyżki w 2022 r., przy czym pierwsza miałaby nastąpić już w marcu. Co więcej od listopada Fed ograniczył w znacznym stopniu program skupu aktywów. Najpierw o 15 mld dolarów, a w grudniu zwiększył skalę redukcji do 30 mld dolarów miesięcznie. Cały program QE ma zakończyć się w pierwszym kwartale bieżącego roku. Swoje stanowisko w ostatnim czasie zaostrzył również Europejski Bank Centralny (dalej: EBC). Po styczniowym posiedzeniu szefowa EBC zaznaczyła, że ryzyko inflacyjne zwiększyło się i nie wykluczyła podwyżek stóp procentowych w strefie euro jeszcze w tym roku. W efekcie rynek zaczął mocniej wyceniać prawdopodobieństwo takiego ruchu w kolejnych miesiącach. Obecnie podwyżka stopy depozytowej o 10 p.b. oczekiwana jest już w połowie bieżącego roku.

Od października 2021 r. Rada Polityki Pieniężnej (dalej: RPP) kontynuuje cyklu zacieśniania polityki monetarnej w Polsce. W lutym RPP zdecydowała o kolejnej, piątej podwyżce stopy procentowej, do 2,75%. Zdaniem Prezesa NBP Adama Glapińskiego, cykl będzie kontynuowany przynajmniej dopóki stopa referencyjna nie osiągnie poziomu 4,0%. Jego zdaniem jest to poziom, który nie wpłynąłby negatywnie na aktywność gospodarczą w Polsce. W rezultacie oczekujemy, że Rada będzie kontynuować podwyżki stóp procentowych w tempie +50 p.b. przynajmniej do marca. W kolejnych miesiącach skala zacieśnienia może zostać zredukowana do 25 p.b. Jednak jest to w dużym stopniu uzależnione od napływających danych dotyczących zarówno gospodarki jak i sytuacji pandemicznej. Implikowana kontraktami FRA ścieżka 3-miesiecznego Wiboru, kształtuje się obecnie w okolicy 4,0% na koniec 2022 r. Bank spodziewa się pozytywnego wpływu podwyżek stóp procentowych na wynik odsetkowy w 2022 r. Szacunek i wrażliwość wyniku odsetkowego na zmiany stóp procentowych zostały przedstawione w Sprawozdaniu z działalności w Rozdziale w części dotyczącej ryzyka.

W połowie IV kwartału ubiegłego roku złoty wyraźnie zyskiwał względem głównych walut. Kurs EUR/PLN obniżył się pod koniec listopada z 4,72 do 4,52 na koniec 2021 r. Podobnie sytuacja kształtowała się na parze USD/PLN, gdzie jeszcze w połowie listopada kurs znajdował się w okolicy 4,20 a pod koniec roku wahał się w okolicy 3,95. Początek 2022 r. to kontynuacja trendu aprecjacyjnego złotego. W dużym stopniu jest to efekt podwyżek stóp procentowych w Polsce oraz zapowiedź kontynuacji cyklu podwyżek przynajmniej do osiągniecia 4,0% stopy referencyjnej. Wsparciem dla złotego są również czynniki zewnętrze m.in. bardzo dobry sentyment na rynkach, który sprzyja walutom rynków wschodzących. Czynnikiem ryzyka dla złotego pozostaje jednak kwestia funduszy unijnych. Trwający impas pomiędzy rządem a Komisją Europejską odsuwa moment wypłaty środków przeznaczonych na Krajowy Plan Odbudowy, będący częścią budżetu Next Generation, którego celem jest wsparcie gospodarek po kryzysie 2020 r.

Ubiegły rok zakończył się wzrostem PKB o 7,3% w IV kwartale. W efekcie polska gospodarka zwiększyła się w 2021 r. o 5,7%. W głównej mierze motorem wzrostu była konsumpcja prywatna, która dodała 3,4 p.p. oraz inwestycje, odpowiedzialne za około 1,3 p.p. łącznej dynamiki. W bieżącym roku dynamika PKB zwolni naszym zdaniem do około 4,5% rocznie. Wzrost PKB powinien być napędzany przede wszystkim przez popyt krajowy, w tym w głównej mierze przez konsumpcję prywatną, która mimo wysokiej inflacji i wzrostu stóp procentowych powinna być wspierana przez politykę fiskalną i zgromadzone w trakcie pandemii przez gospodarstwa domowe oszczędności. Zgodnie z opublikowanym w listopadzie Raportem o inflacji w bieżącym roku NBP spodziewa się utrzymania wzrostu PKB na wysokim poziomie, około 4,9% r/r. Szczególnie dwa pierwsze kwartały, zdaniem NBP, będą charakteryzować się wysoką, ponad 5,0% dynamiką w ujęciu rocznym. Na wyhamowanie tempa wzrostu gospodarczego wpływ może mieć m.in. dalszy wzrost stóp procentowych lub pojawienie się kolejnej znacznie poważniejszej mutacji wirusa COVID-19.

Polski rynek pracy bardzo szybko odrodził się po szoku wywołanym pandemią koronawirusa. Od pojawienia pandemii stopa bezrobocia zwiększyła się o 1,2 p.p. do 6,6% w lutym 2021 r. i od tego czasu ponownie spada. W grudniu osiągnęła poziom 5,4% czyli jedynie 0,2 p.p. powyżej poziomu notowanego sprzed pandemii. Wiązało się to m.in. z przywróceniem zlikwidowanych na czas pandemii etatów oraz pojawieniem się nowych, wolnych etatów. W grudniu liczba wakatów była najwyższa od połowy II kwartału 2019 r. Pozytywnym zjawiskiem jest również wzrost współczynnika aktywności zawodowej w grupie wiekowej 25-64 lat, który na początku 2022 r. zbliżył się do poziomu 80%. W ślad za odbudowującym się rynkiem pracy dynamicznie wzrastały wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. W IV kwartale ubiegłego roku wzrost wynagrodzeń wyniósł średnio 9,9% r/r. W 2022 r. dynamika wynagrodzeń zapewne jeszcze bardziej przyśpieszy. Z opublikowanego w listopadzie Raportu o inflacji wynika, że w bieżącym roku wzrost wynagrodzeń osiągnie 8,4% r/r.

W 2021 r. poziom cen w Polsce zwiększył się o 5,1% w ujęciu rocznym. O ile w pierwszej połowie roku dynamika inflacji CPI utrzymywała się w górnej granicy lub tuż nad celem inflacyjnym wyznaczonym przez NBP (tj. 2,5% +/-1 p.p.), tak od czerwca wyraźnie przyśpieszyła. W III kwartale średni poziom cen zwiększył się o 5,4% r/r, a w IV kwartale wzrost wyniósł już 7,7% r/r. Dynamiczne przyspieszenie inflacji w Polsce spowodowane było w dużej mierze przez sytuację na globalnych rynkach surowcowych. Wzrost cen gazu oraz ropy przełożył się na wzrost ceny paliw i energii. Dodatkowo zakłócenia w łańcuchach dostaw w połączeniu ze wspominanymi wzrostami cen surowców przełożyły się na wzrost kosztów produkcji, co również przyspieszyło CPI w Polsce. Oprócz czynników zewnętrznych duży wpływ na przyspieszenie inflacji miał wzrost inflacji bazowej, która nie uwzględnia cen energii i żywności. W III kwartale wzrosła ona o 3,9% r/r, a w IV kwartale wzrost utrzymał się w okolicy 4,8% r/r. Od początku 2022 r. inflacja CPI kontynuuje swój wzrost. Inflacja CPI w styczniu przyśpieszyła do 9,2% r/r, rosnąc o 0,6 p.p. w stosunku do poprzedniego miesiąca. Istotny wpływ na ogólny poziom cen w Polsce ma wzrost kosztów energii (+54% gaz, +24% energia elektryczna), który jednak łagodzony przez działania w ramach Tarczy-Antyinflacyjnej (obniżki stawek podatku VAT i akcyzy na prąd i gaz oraz zerowy VAT na dużą część produktów spożywczych). W 2022 r. oczekujemy również utrzymania się inflacji bazowej na wysokim poziomie, m.in. ze względu na bardzo dobrą sytuację na rynku pracy. Dodatkowo, inflacja bazowa będzie wzmacniana przez podwyżkę akcyzy na alkohol i tytoń, która od stycznia zwiększy jej dynamikę o ok. 0,2 p.p. oraz wysoki popyt konsumpcyjny na dobra trwałego użytku. Wysoka inflacja oraz poprawiająca się sytuacja na rynku pracy mogą przekładać się na wzrost kosztów Banku, w szczególności w obszarze kosztów pracowniczych. Na poziom kosztów administracyjnych w 2022 r. będzie miał wpływ poziomu opłat na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (BFG) – zgodnie z zapowiedziami BFG składka w 2022 r. ma być wyższa nie tylko wobec poziomu z 2021 r., ale także wobec 2020 r.

W 2020 r. deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych (General Government) wyraźnie pogorszył się do 7,0% PKB. W 2021 r. według prognoz Komisji Europejskiej deficyt prawdopodobnie zmniejszył się do 3,3%. W kolejnych latach prognozy zakładają stopniową poprawę deficytu do 1,8% w 2022 r. i 2,1% w 2023 r. Jednocześnie dług publiczny obniży się z 57,4% PKB notowanych w 2020 r. do 49,5% w 2023 r. Prognoza ta obarczona jest jednak dużym ryzykiem z racji niepewności co do wypłaty środków z budżetu Next Generation oraz perspektywy finansowej na lata 2021-2027. Dodatkowo sytuację finansów publicznych pogorszyć może ogłoszona przez rząd pod koniec 2021 r. Tarcza Antyinflacyjna i jej kontynuacje. W efekcie podatek VAT na gaz i żywność został obniżony do zera a w przypadku paliw obniżony do 8%. Szacowany koszt Tarcz to około 15-20 mld zł.

Głównym czynnikiem, który w 2022 r. będzie wpływać na sentyment na rynkach będzie kształtowanie się polityki monetarnej głównych banków centralnych. Zapowiedziane już m.in. przez Amerykańską Rezerwę Federalną podwyżki stóp procentowych mogą w znacznym stopniu osłabić apetyt na ryzyko na rynku akcji. Dodatkowo pojawienie się bardziej zaraźliwego lub wymagającego większej hospitalizacji wariantu COVID-19 może ponownie pogorszyć nastroje na rynkach finansowych.

Nie doszło do zmaterializowania ryzyka pogorszenia jakości portfela kredytowego na skutek pandemii. Programy osłonowe ze strony rządu oraz banków okazały się wystarczające, aby osłabić wzrost wskaźnika kredytów niepracujących sektora niefinansowego do zaledwie +0,4 p.p. na koniec 2020 r. co przełożyło się na poziom 7,0%. Analizując sytuację w poszczególnych segmentach nieco gorzej wyglądała sytuacja wśród małych i średnich firm oraz kredytów konsumpcyjnych. W tych obszarach odnotowano wzrosty o nieco ponad +1 p.p. w szczytowych momentach. Według danych NBP po grudniu 2021 r., wskaźnik kredytów niepracujących sektora niefinansowego wynosił już zaledwie 5,8%. W ujęciu segmentowym, każda grupa była na korzystnej trajektorii, osiągając odczyty korzystniejsze niż przed pandemią. Ryzykiem dla tego trendu mogą być rosnące stopy procentowe, czy też kolejne fale pandemii i w konsekwencji gorsze perspektywy wzrostu gospodarczego.

Informacja o wpływie i obecnej sytuacji w zakresie kredytów CHF została opisana w Sprawozdaniu z działalności w Rozdziale Sprawy sądowe.

Według danych KNF za listopad 2021 r. wskaźnik kredytów do depozytów wyniósł 75%, a więc utrzymuje się na poziomie bardzo niskim, choć należy zaznaczyć jego nieznaczne odbicie w stosunku do rekordowo słabych danych z września 2021 r. (+0,9 p.p.). Począwszy od lipca 2021 r., widoczny jest powrót do umiarkowanych wzrostów wolumenów kredytowych, rekompensowanych jednak przez wciąż silnie rosnące depozyty. Motorem wzrostu kredytów są już nie tylko produkty hipoteczne (+8% r/r, 40 mld zł). Rosną również kolejne kategorie, w tym kredyty konsumpcyjne (+2% r/r, 4 mld zł), co pozwoliło powrócić do wolumenu sprzed pandemii przy poziomie 199 mld zł. W kredytach dla przedsiębiorstw również odnotowano lekki wzrost (+1% r/r, 4 mld zł), choć jego struktura nie jest w pełni zadowalająca. Wzrosty są generowane przez kategorię kredytów bieżących (+6% r/r, 8 mld zł), podczas gdy kredyty inwestycyjne wciąż pogrążone są w stagnacji i spadają w ujęciu rocznym (-2% r/r, 3 mld zł). Po stronie depozytów, wśród gospodarstw domowych roczna dynamika wyniosła 8% (73 mld zł), podczas gdy dla przedsiębiorstw było to aż 11% (42 mld zł). Zwracają uwagę mocne nominalne przyrosty miesięczne w obu segmentach, odpowiednio o 13 oraz 14 mld zł w porównaniu do października 2021 r. Wysoka i utrzymująca się nadpłynność sektora może powodować, że koszt finansowania będzie rósł wolniej niż będzie to wynikało ze zmian stóp referencyjnych NBP.

Bank podkreśla, że zmienność otoczenia może spowodować wystąpienie innych istotnych czynników, które nie zostały wymienione w niniejszym Sprawozdaniu, a które mogą mieć wpływ na wyniki i działalność Banku i Grupy w kolejnych okresach.

Perspektywy rozwoju Grupy Kapitałowej Banku

Środowisko działania sektora bankowego zmienia się dynamicznie. Prognozy przewidujące dalsze utrzymanie zerowych stóp procentowych okazały się nietrafione. Obecnie obserwowany cykl ich dynamicznego wzrostu przełoży się korzystnie na marże odsetkowe. Nie jest to jednak scenariusz pozbawiony ryzyka. Wyższe stopy procentowe to jednocześnie rosnące raty kredytowe. Szczególnie bolesne może to być dla złotowych kredytów hipotecznych. Niepewność dotyczy już nie tylko potencjalnego pogorszenia jakości portfela, co patrząc historycznie jest mało prawdopodobne, co reakcji społecznej. Na fali ugód dla kredytów frankowych, próba analogicznego wykorzystania tego mechanizmu wydaje się możliwa, jakkolwiek wątpliwa prawnie. Należy również zaznaczyć, że rosnące stopy procentowe są wynikiem wyjątkowo wysokiej inflacji. Ta przekłada się na presję płacową, którą branża i cała gospodarka będzie odczuwać.

W 2022 rok Bank wchodzi dobrze przygotowany do wykorzystania rynkowych szans, jak również do zaabsorbowania ewentualnie materializujących się ryzyk. Po okresie fuzji i transformacji, nadszedł czas wyraźnego wzrostu organicznego, co udowodniły już wyniki 2021 r. Bank oczekuje kontynuacji, a nawet wzmocnienia tej ścieżki w tym roku oraz kolejnych latach. Pomimo globalnej pandemii oraz odpisów związanych z kredytami frankowymi, pozycja kapitałowa i płynnościowa pozostaje silna i pozwala z optymizmem spoglądać w przyszłość, koncentrując się na rozwoju biznesu.

Zgodnie z długoterminową wizją, kluczem do sukcesu będzie odpowiedzialny wzrost wolumenów oraz wysokiej jakości akwizycja klientów. Sprzedaż musi nadal odbywać się według najwyższych standardów etycznych, tak aby klient był w pełni poinformowany i wybierał produkt dostosowany do potrzeb. W ramach akwizycji, Bank będzie skupiał się na pozyskiwaniu klientów aktywnych, traktujących BNP Paribas jako ich główny bank. Jednocześnie podjęte zostanie szereg działań, mających na celu aktywizację obecnych klientów i pogłębienie relacji z Bankiem.

Kontakty z klientami coraz częściej odbywają się poprzez kanały zdalne. Reagując na ten trend Bank nieustannie wzmacnia możliwości narzędzi cyfrowych, co jest doceniane przez klientów i widoczne w statystykach ich wykorzystywania. Jednocześnie Bank zauważa wciąż znaczącą bazę klientów preferujących obsługę w placówkach, dla których chce nadal świadczyć usługi według ich preferencji. Osoby zainteresowane skorzystaniem z kanałów zdalnych, będą mogły uzyskać wsparcie pracowników banku w nauce bezpiecznego korzystania z nowych technologii.

Bank będzie skupiał się na budowie wizerunku atrakcyjnej instytucji, przyjaznej środowisku i odpowiedzialnej społecznie. Wykorzysta przy tym swoją istotną pozycję w ekosystemie gospodarczym, aby w pełni zaangażować się we wdrażanie inicjatyw europejskiego „nowego zielonego ładu”. Bank będzie dążył do osiągniecia pozycji pierwszego wyboru w finansowaniu zrównoważonego rozwoju, w tym przede wszystkim transformacji energetycznej. Działania te będą wspierać również budowę silniejszej, lepiej rozpoznawalnej marki, w której wartości wpisana jest społeczna odpowiedzialność biznesu.

Dynamiczny, a przede wszystkim efektywny wzrost nie zostanie osiągnięty bez poprawy wewnętrznych procesów i systemów. W tym obszarze wciąż pozostaje dużo do optymalizacji, co jest widoczne przede wszystkim poprzez wskaźnik kosztów do dochodów poniżej ambicji Banku. Aby temu zaradzić, Bank planuje szeroko zakrojone zmiany, które wiązać się będą z istotnymi inwestycjami. Podstawowym narzędziem zmiany, będzie wprowadzona od 1 stycznia 2022 r. metodyka pracy w formie zwinnej (Agile@Scale). Pracować w nowy sposób będzie 1,3 tys. osób.

Równolegle, dużo uwagi zostanie poświęcone dalszej poprawie satysfakcji klientów, co ułatwi wzmacnianie lojalności, a długoterminowo przełoży się na dalszą poprawę rentowności. Bank jest przekonany, że zaangażowani pracownicy przekładają się na zadowolonych klientów. Stąd kluczowe będzie zapewnienie środowiska wspierającego aktywność i kreatywność, ale też akceptującego błędy wynikające z testowania odważnych, niestandardowych rozwiązań. Ważne pozostanie zapewnienie równowagi pomiędzy życiem zawodowym i prywatnym oraz dbanie o zdrowie psychiczne pracowników. Podtrzymana zostanie wysoka aktywność we wspieraniu rozwoju kobiet w ramach struktur Banku oraz promowaniu różnorodności na wszystkich szczeblach organizacji.

Przegląd regulacji ESG

Kryteria środowiskowe, społeczne i ładu korporacyjnego (ESG) to zestaw norm dotyczących działalności spółki, które są wykorzystywane przez inwestorów przy podejmowaniu decyzji finansowych. Kryteria środowiskowe (E): uwzględniają podejście i wyniki spółki w zakresie ochrony środowiska i zmian klimatycznych. Kryteria te mogą być również wykorzystywane do oceny ryzyka środowiskowego, na jakie może być narażona spółka, oraz sposobu zarządzania tym ryzykiem. Kryteria społeczne (S): uwzględniają podejście przedsiębiorstwa i jego wyniki w stosunku do pracowników, dostawców, Klientów i społeczności, w których prowadzi ono działalność, w tym kwestii praw człowieka. Kryteria związane z zarządzaniem (G): uwzględniają strukturę zarządzania, w tym podejście do różnorodności, przejrzystości i zapewnienie zgodności z przepisami.

Dyrektywa zastąpi obecnie obowiązującą dyrektywę NFRD. Zacznie obowiązywać od 2023 r. Pierwsze raporty zrównoważonego rozwoju, zgodnie z CSRD, zostaną opublikowane w 2024 r. podsumowują działania z 2023 r. Opublikują je firmy, według jednego określonego standardu, w ramach sprawozdania z działalności zarządu. Podane w raporcie informacje i dane będą musiały być audytowane przez niezależną jednostkę zewnętrzną. Obecnie trwają prace nad opracowaniem jednolitego standardu. Członkinią grupy roboczej ekspertów przy Europejskiej Grupie Doradczej ds. Sprawozdawczości Finansowej (EFRAG), która pracuje nad Europejskim Standardem Raportowania Zrównoważonego Rozwoju jest Maria Krawczyńska, Dyrektorka Departamentu CSR i Zrównoważonych Finansów.

Dokument wydany przez KE zawiera praktyczne zalecenia dla firm, jak lepiej raportować wpływ ich działalności na klimat, a także wpływ zmian klimatycznych na ich działalność. Wytyczne KE inkorporują międzynarodowe rekomendacje Task Force on Climate-related Financial Disclosures (TCFD), zostały stworzone w celu poprawy raportowania informacji finansowych związanych z klimatem. Mają one na celu uzyskanie spójnych, użytecznych, wybiegających w przyszłość informacji na temat istotnych skutków finansowych ryzyk i szans związanych z klimatem, w tym związanych z globalnym przejściem do gospodarki niskoemisyjnej.

Rozporządzenie SFRD nakłada na uczestników rynku finansowego i doradców finansowych, w tym banki, nowe obowiązki w zakresie przejrzystości i ujawniania podejścia do zarządzania ryzykami dla zrównoważonego rozwoju w ramach prowadzonej działalności inwestycyjnej i podejmowanych przez dany podmiot decyzji inwestycyjnych. Zgodnie z Rozporządzeniem nowe ujawnienia powinny objąć swoim zakresem, co najmniej:

Informację na temat przyjętej strategii dotyczącej ryzyka dla zrównoważonego rozwoju przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych (uwzględniającą co do zakresu wytyczne z Rozporządzenia).
Ujawnienia dot. negatywnego wpływu podjętych decyzji inwestycyjnych na czynniki zrównoważonego rozwoju.
Informację na temat polityki wynagrodzeń, w zakresie uwzględnienia w niej informacji o sposobie zapewniania spójności tych polityk z wprowadzaniem do działalności ryzyk dla zrównoważonego rozwoju

Taksonomia UE jest to system jednolitej klasyfikacji, tworzący listę zrównoważonych środowiskowo działań gospodarczych. Rozporządzenie składa się z sześciu celów i szczegółowych kryteriów, które pomagają określić, czy dana inwestycja jest zrównoważona środowiskowo.