Raport roczny 2019

Ryzyko kredytowe

Ryzyko kredytowe to ryzyko poniesienia przez Bank straty z tytułu niewykonania zobowiązań w terminie określonym w umowie w wyniku pogorszenia się lub utraty zdolności kredytowej przez klienta.

System zarządzania ryzykiem kredytowym przez Bank określony został w Polityce kredytowej BNP Paribas Bank Polska S.A. przyjętej przez Zarząd. Szczegółowe zasady i kryteria finansowania w ramach oferty produktowej danej linii biznesowej, rodzaje dostępnych kredytów, cele, warunki i limity finansowania określane są w politykach kredytowych dla poszczególnych linii biznesowych. Intencją Banku, zgodnie z kryteriami polityki kredytowej, jest współpraca z klientami, których cechuje dobra reputacja oraz dobra sytuacja ekonomiczno-finansowa.

Polityki kredytowe

Polityki kredytowe ustalają również szczegółowe zasady identyfikacji, pomiaru i akceptacji ryzyka, zabezpieczenia zwrotu kredytu oraz monitorowania klientów w okresie trwania umowy kredytowej.

Proces zarządzania ryzykiem kredytowym dostosowany jest organizacyjnie do przyjętej w Banku struktury linii biznesowych. Kluczową rolę w systemie zarządzania ryzykiem kredytowym pełni wyodrębniony organizacyjnie Obszar Ryzyka, na czele którego stoi członek Zarządu (Chief Risk Officer). Działalność w sferze zarządzania ryzykiem kredytowym wspomagana jest przez Komitet Zarządzania Ryzykiem oraz Komitety Ryzyka Retail Banking/Personal Finance.

Bank dokonuje oceny ryzyka kredytobiorców przy wykorzystaniu systemów klasyfikacji ratingowej i scoringowej oraz klasyfikacji ryzyka według standardów MSSF.

Decyzje kredytowe podejmowane są zgodnie z modelem decyzyjnym zatwierdzanym przez Zarząd Banku i dostosowanym do standardów obowiązujących w grupie BNP Paribas. Model decyzyjny uwzględnia strukturę linii biznesowych, ustala ilość poziomów decyzyjnych, zakres ich kompetencji oraz zasady, kryteria i warunki podejmowania decyzji kredytowych. Pułapy kwotowe uprawnień decyzyjnych uzależnione są od kryteriów: segmentu klienta, profilu ryzyka klienta oraz okresu kredytowania. Na wszystkich poziomach kompetencyjnych decyzje kredytowe podejmowane są w trybie dwuosobowym (zasada „czterech oczu”) przez przedstawiciela linii biznesowej i przedstawiciela jednostki organizacyjnej odpowiedzialnej za niezależną od linii biznesowej ocenę ryzyka klienta i transakcji. W odniesieniu do klientów, dla których ocena ryzyka kredytowego dokonywana jest przy pomocy uproszczonych zasad oceny ryzyka lub modeli oceny ryzyka, w tym modeli scoringowych zatwierdzonych odpowiednio przez Komitet Zarządzania Ryzykiem lub Komitety Ryzyka Retail Banking/Personal Finance, decyzje kredytowe mogą być podejmowane jednoosobowo przez przedstawicieli linii biznesowych.

Bank w zakresie zarządzania ryzykiem kredytowym kieruje się następującymi zasadami:

  • każda transakcja kredytowa wymaga wszechstronnej oceny ryzyka kredytowego, której wyrazem jest rating wewnętrzny lub ocena scoringowa,
  • gruntowna i staranna analiza finansowa stanowi podstawę do uznania za wiarygodne dane finansowe klienta oraz informacje o wartości zabezpieczenia; ostrożne analizy Banku zawsze uwzględniają niezbędny margines bezpieczeństwa,
  • podstawą finansowania klienta jest – co do zasady – jego zdolność do generowania przepływów pieniężnych zapewniających spłatę zobowiązań wobec Banku,
  • sporządzona ocena ryzyka kredytowego jest poddawana dodatkowej weryfikacji przez niezależne od służb biznesowych służby oceny ryzyka kredytowego,
  • warunki cenowe transakcji kredytowej muszą pokrywać ryzyko tej transakcji,
  • ryzyko kredytowe jest dywersyfikowane pod względem obszarów geograficznych, sektorów gospodarki, produktów oraz klientów,
  • decyzje kredytowe mogą podejmować jedynie osoby do tego uprawnione,
  • klient i zawarte z nim transakcje są monitorowane w sposób transparentny dla klienta i wzmacniający relacje z klientem.

Zarządzanie ryzykiem kredytowym w podmiotach zależnych Banku

Zasady nadzoru przez Bank ryzyka kredytowego generowanego przez działalność spółek zależnych określone zostały w Polityce kredytowej BNP Paribas Bank Polska S.A.

Bank rekomenduje, opiniuje i akceptuje polityki, zasady i metodologie stosowane przez spółki w zarządzaniu ryzykiem kredytowym.

W Banku i spółkach zależnych stosowane są równolegle metody zarządzania ryzykiem kredytowym, obejmujące:

  • system ratingowy dla klientów Bankowości Korporacyjnej oraz Bankowości Małych i Średnich Przedsiębiorstw;
  • system klasyfikacji ryzyka wg standardów MSSF;
  • ocenę zdolności kredytowej klientów wspólnych Banku i spółek;
  • model podejmowania decyzji kredytowych;
  • system limitów wewnętrznych Banku na ryzyko koncentracji, obejmujący limity na portfele należności spółek zależnych.

Restrukturyzacja i windykacja wierzytelności

W 2019 r. uzyskano łącznie 1 143,8 mln zł należności, z czego:

112,9 mln zł

w wyniku sprzedaży portfela NPL

738,8 mln zł

w wyniku restrukturyzacji portfela

292,1 mln zł

w wyniku działań windykacyjnych:

  • podmioty korporacyjne (43,3 mln zł),
  • mikroprzedsiębiorstwa (82,0 mln zł),
  • MŚP (30,8 mln zł),
  • Personal Finance (103,0 mln zł),
  • kredyty hipoteczne (33,0 mln zł)

Ryzyko koncentracji oraz ryzyko kraju

Zostały dodatkowo wyróżnione w ramach ryzyka kredytowego Banku.

jest immanentnym ryzykiem, podejmowanym przez Bank w ramach prowadzonej działalności statutowej i podlega ono określonemu procesowi i zasadom zarządzania.

Zarząd dokonuje oceny przyjętej polityki zarządzania ryzykiem koncentracji pod względem sposobu jej stosowania, w szczególności w zakresie sprawdzenia jej skuteczności i adekwatności realizacji zasad w kontekście aktualnej i planowanej działalności oraz z uwzględnieniem strategii zarządzania ryzykiem. W sytuacji istotnych zmian w otoczeniu działania Banku lub strategii zarządzania ryzykiem, przegląd adekwatności procesu zarządzania ryzykiem koncentracji dokonywany jest niezwłocznie po wystąpieniu tej okoliczności. Właściwa ocena ryzyka koncentracji ponoszonego przez Bank w istotnym stopniu zależy od prawidłowej i pełnej identyfikacji kluczowych czynników ryzyka, które wpływają na poziom ryzyka koncentracji. W uzasadnionych przypadkach Bank identyfikuje ryzyko koncentracji w procesie planowania nowej działalności obejmującej wprowadzenie i rozwój nowych produktów, usług i obecności na rynkach oraz istotne zmiany dotychczasowych produktów, usług i zmiany na rynkach.

Dywersyfikacja portfela kredytowego jest jednym z ważniejszych narzędzi zarządzania ryzykiem kredytowym. Nadmierna koncentracja kredytowa jest zjawiskiem niepożądanym przez Bank, ponieważ powoduje wzrost ryzyka. Potencjalne straty z tym związane są na tyle dużym zagrożeniem, że stopień koncentracji powinien być monitorowany, kontrolowany i raportowany do kierownictwa Banku. Podstawowymi narzędziami ograniczania ryzyka koncentracji są mechanizmy identyfikacji i pomiaru ryzyka koncentracji oraz limity zaangażowań w poszczególnych segmentach portfela Banku oraz w spółkach zależnych. Narzędzia te pozwalają na różnicowanie portfela kredytowego i redukcję negatywnych skutków związanych z niekorzystnymi zmianami w poszczególnych obszarach gospodarki.

Za obszar (wymiar) istotnej koncentracji Bank uznaje sytuację w której udział danego obszaru (wymiaru) koncentracji w sumie bilansowej Banku jest równy lub przekracza 10% lub 5% planowanego na dany rok budżetowy wyniku finansowego netto Banku. W takiej sytuacji dany obszar (wymiar) koncentracji podlega analizom, raportowaniu i zarządzaniu w ramach procesu zarządzania ryzykiem koncentracji.

Jednym z potencjalnych źródeł ryzyka kredytowego jest wysoka koncentracja zaangażowań kredytowych Banku w poszczególne podmioty lub grupy podmiotów powiązanych ze sobą kapitałowo i organizacyjnie. W celu jej ograniczania Rozporządzenie UE nr 575/2013 określa limit maksymalnego zaangażowania Banku. Zgodnie z art. 395 Rozporządzenia UE nr 575/2013: Instytucja nie przyjmuje na siebie ekspozycji wobec klienta lub grupy powiązanych klientów, której wartość po uwzględnieniu skutku ograniczenia ryzyka kredytowego zgodnie z art. 399–403 przekracza 25% wartości jej uznanego kapitału. Jeżeli taki klient jest instytucją lub jeżeli do grupy powiązanych klientów należy co najmniej jedna instytucja, wartość ta nie przekracza 25% wartości uznanego kapitału instytucji lub kwoty 150 mln EUR, w zależności od tego, która z tych wartości jest wyższa, pod warunkiem że suma wartości ekspozycji wobec wszystkich powiązanych klientów niebędących instytucjami, po uwzględnieniu skutku ograniczenia ryzyka kredytowego zgodnie z art. 399-403, nie przekracza 25% wartości uznanego kapitału instytucji.

Bank dokonuje monitoringu limitów koncentracji zgodnie z art. 387 Rozporządzenia UE nr 575/2013. Według stanu na koniec 2019 r. limity określone w art. 395 Rozporządzenia UE nr 575/2013 nie zostały przekroczone. Według stanu na koniec 2019 roku zaangażowanie Banku w finansowanie klientów/grup klientów powiązanych kapitałowo lub organizacyjnie nie przekraczają limitu koncentracji zaangażowań. Suma zaangażowań równych lub przekraczających 10% funduszy własnych Banku stanowiła 17%.

Tolerancja ryzyka koncentracji jest określona w Banku poprzez system limitów wewnętrznych, które uwzględniają zarówno zakładane kierunki i dynamikę rozwoju biznesu przez Bank, akceptowalny poziom ryzyka kredytowego i płynności, jak również zewnętrzne uwarunkowania i perspektywy makroekonomiczne i sektorowe. Limity wewnętrzne dla ryzyka koncentracji kredytowych określane są m.in. dla:

  • wybranych sektorów gospodarczych/ branż,
  • ekspozycji denominowanych w walucie obcej,
  • segmentu klienta (wewnątrzbankowa segmentacja klientów),
  • kredytów zabezpieczonych danym rodzajem zabezpieczenia,
  • regionów geograficznych,
  • średniego prawdopodobieństwa niewykonania zobowiązania (probability of default),
  • ekspozycji z określonym ratingiem (wewnętrzna skala ratingowa Banku),
  • ekspozycji z określonym debt-to-income,
  • ekspozycji z określonym loan-to-value.

Działania ograniczające ekspozycję Banku na ryzyko koncentracji mogą obejmować działania o charakterze systemowym oraz działania o charakterze pojedynczych/ specyficznych decyzji i transakcji. Do działań ograniczających ryzyko koncentracji o charakterze systemowym Bank zalicza:

  • ograniczanie zakresu kredytowania określonego rodzaju klientów, poprzez modyfikację prowadzonej polityki kredytowej,
  • obniżenie limitów w zakresie ryzyka koncentracji,
  • dywersyfikację rodzajów aktywów na poziomie sprawozdania z sytuacji finansowej Banku,
  • zmianę strategii biznesowej w taki sposób, aby przeciwdziałała nadmiernej koncentracji,
  • dywersyfikację w zakresie przyjmowanych rodzajów zabezpieczeń.

Do działań ograniczających ryzyko koncentracji o charakterze pojedynczych/ specyficznych decyzji i transakcji Bank zalicza:

  • ograniczanie zawierania dalszych transakcji z danym klientem lub grupą powiązanych klientów,
  • sprzedaż wyselekcjonowanych aktywów/ portfeli kredytowych,
  • sekurytyzację aktywów,
  • ustanowienie nowych zabezpieczeń (np. kredytowych instrumentów pochodnych, gwarancji, subpartycypacji, umów ubezpieczenia) dla istniejących lub nowych ekspozycji kredytowych.

Przeprowadzaną przez Bank analizą koncentracji branżowej objęte są wszystkie ekspozycje kredytowe Banku wobec klientów instytucjonalnych. Bank definiuje branże w oparciu o Polską Klasyfikację Działalności (kod PKD 2007). Struktura zaangażowania Banku względem branż analizowana na koniec 2019 roku, podobnie jak na koniec 2018 roku, charakteryzuje się koncentracją wobec takich branż jak: Rolnictwo, Leśnictwo, Łowiectwo i Rybactwo; Produkcja Art. Spożywczych, Napojów i Wyrobów Tytoniowych. W roku 2018 składały się one na 32% zaangażowania branżowego, natomiast w roku 2019 zaangażowanie wobec tych trzech branż wyniosło 34%.

W 2019 r. największy udział kredytów zagrożonych w zaangażowaniu branżowym (22,1%) miało Hotele i restauracje; Działalność związana z kulturą rozrywką i rekreacją, (18,3%) Budownictwo obiektów inżynierii lądowej i wodnej oraz specjalistyczne oraz (12,9%) Działalność wydawnicza i poligrafia; Działalność związana z produkcją medialną.

W 2018 r. największy udział kredytów zagrożonych w zaangażowaniu branżowym (bez kredytów obligacyjnych): (20,3%) miało Hotele i restauracje; Działalność związana z kulturą rozrywką i rekreacją, (15,9%) Działalność wydawnicza i poligrafia; Działalność związana z produkcją medialną oraz (13,2%) Budownictwo obiektów inżynierii lądowej i wodnej oraz specjalistyczne.

obejmuje wszystkie ryzyka, które są związane z zawarciem umów finansowych z partnerem zagranicznym, gdzie istnieje możliwość, że wydarzenia gospodarcze, społeczne lub polityczne niekorzystnie wpłyną na wiarygodność kredytową dłużników Banku w danym kraju lub gdzie interwencja zagranicznego rządu mogłaby powstrzymać dłużnika (którym mógłby być sam rząd) przed wywiązaniem się z jego zobowiązań finansowych.

W 2019 r. Bank kontynuował konserwatywną politykę w zakresie podejmowania ryzyka krajów. Dokonywał okresowych przeglądów limitów na kraje i modyfikował poziom limitów dopasowując je ściśle do prognozowanych potrzeb biznesowych Banku i apetytu na ryzyko.

Według stanu na koniec grudnia 2019 r. 46% ekspozycji Banku wobec krajów stanowiły transakcje związane z zagraniczną działalnością kredytową Banku, transakcje skarbowe (w tym transakcje lokacyjne i pochodne) wyniosły 19%, a pozostałą część (35%) stanowiły transakcje handlu zagranicznego (akredytywy i gwarancje). Francja skupiała 31% ekspozycji, Niderlandy 12%, Luksemburg 10%, Belgia 9%, Szwajcaria 7%, Austria i Wielka Brytania po 6%. Pozostałe ekspozycje koncentrowały się wokół Białorusi, Czech i Turcji.

Wyniki wyszukiwania